Wednesday, November 3, 2010

Би яагаад намарт дуртайгаа мэдэхгүй.


Жиндүүхэн байна

Ганцаараа алхах намрын өглөө

Жихүүцэм байна

Худлаа хэлсэн чиний үгс

Зөөлөн байна

Хацар үлээх намрын салхи

Зэврүүн байна

Намрын шөнөөр хотын гудамж

Улбар байна

Унжиж унасан модны навчис

Улайсан байна

Хүйтэнд алхсан миний хацар.

Бээрсэн байна

Ганцаар байгаа миний гар

Бэтгэрсэн байна

Хэн нэгнийг дурссан сэтгэл минь.

Халуухан байна

Харилцуурын цаадах чиний хоолой

Харин энд намар

Гоё алтлаг байна.

Навчис хөл доогуур хөглөрч

Надад тэр үед чамайг өгсөн болохоор

Навчис хөглөрсөн энэ л

Намарт би дуртай болсон байх.

Sunday, September 19, 2010

Хүв хүйтэн, Хов хоосон , сав саарал

Ямар ч мэдрэмж байхгүй сав саарал

Яагаад ийм болсон юм бүү мэд

Яруухан дуу бол борооны чимээ

Яг над шиг үнсэн саарал

Бүх зүйл хов хоосон

Бүр зүрх минь хүртэл цохилохгүй чив чимээгүй

Бүүр түүрхэн санагдах дурсамж хүртэл мартагдсан

Бүхэлдээ би хүв хүйтэн , хов хоосон.

Нар буцсан сэрүүхэн байна гадаа

Намар дууссан жиндүүхэн байна өрөөнд

Хааяа 1 суунаглах уур аягатай цайнаас гарч

Хацар жиндүүлэн хайрч байна энэ анхны цас.

Аяганд хийж тавьсан халуун цай хоромхон зуур хөрч , гар даарч, бичлэг товшуулахгүй жиндэж. гадаа ийм л сэрүүхэн байна

Tuesday, September 14, 2010

Чинагш юм бүхэн улирч одно....... Ж.Болд-Эрдэнэ

Би энэ блогийнхоо шинэ бичлэгийг нээсэн л бол заавал 1 юм биччкээд гар хөл загатнаад суудаг юм. Өчигдөр төрсөн өдрийнхөө бэлгийн номыг сонирхож суулаа. Ж.Болд-Эрдэнийн "Цэнхэр аяз" гэсэн шүлгийн ном. Болдуушийн бэлэглэсэн ном юм. Баярлалаа гоя ном өгсөнд.

Өдрийн ажилдаа ядарсан ч шүлгийн ном л байвал нойр пад хамаагүй бариад сандал дээр цомцойж суугаад уншаад суучихаж байгаан.



Чинагш юм бүхэн улирч одно
Цавцайх үүлс морин харгуйгаар зуларч одно
Цагаан уул цэцэг хээрийн салхинд сэмэрч одно
Чинагш юм бүхэн улирч одно ......

Энэ шүлгийн энэ эхлэлийг би тэрхэн зуур хэдэн удаа гүйлгэж уншсанаа ч мартчиж. Энэ 4 хөн мөрт олон зүйлийг нуусан мэт тийм сэтгэгдэл төрүүлсэн юм.

Өглөө тэгсэн би ....чинагш юм бүхэн улирч одно......... гэж амандаа үглээд сэрж байна лээ.

Зарим 1 зүйл цагийн аясаар мартагдана, бас улирч одно. Гэхдээ бүгд урьдын байрандаа байсан хэвээрээ байх болно. Улирч одох зүйлийг өдөөн босгож, уурлахгүйгээр мартах хэрэгтэй бол мартмаар ч юм шиг санагдана.

Эцэст нь энэ 4 мөртийг та нарт зориулья.

Чинагш юм бүхэн улирч одно
Цасан ширхэгэүүд одны гялгараас чимхэж одно
Чамайг гэсэн хайр минь цагийн эрхээр бүдгэрч одно
Чинагш юм бүхэн улирч одно

Friday, August 20, 2010

Зарим зарим......

Яг одоо намрын нээх тийм хөнгөн мэдрэмж мэдрэгджийнэ. Халуун юм уунгаа цонхоор гаднах орчныг ширтээд хэсэг зогсмоор ч юм шиг.

Зөөлөн цонх товших борооны чимээ уйтгартай мөртлөө сэтгэл сэвэлзүүлсэн 1 тийм олон юм бодуулсан байх.

Би яг одоогийн энэ байдал дээр дотор луугаа өнгийгөөд 1 үзчий гэж саналаа. Би зарим 1 хүнийг хэт их санаж, зарим 1нд нь голдоо ортол гомдож, зарим 1 нийг бүүр үзэн ядаж байна..........

Гэхдээ үзэн ядсан, гомдсон мэдрэмж маань удаан битий үргэлжлээсэй.

Надаа бусдад байхгүй зарим зүйлс байдаг ч би тэрнээс залхжийна. Орой даарч хөрөөд ядраад харихад халуун хоол цай бариад угтах гэрийнхэн байна, би хэт бөөцийлүүлснээс болоод таргалаад байгаадаа уур хүрч байна.

Орой үдэш гадуур зугаацаж яваад ирэхээр оройтлоо гэж зэмлэдэг гэр бүл байхад би зарим шиг гэртээ 1 аараа ороод шууд хүйтэн хөнжилдөө шургадаг бусдаас ялгаатай байгаам.

Жаргалтай газар хүн тогтохгүй гэдэг үг ч энэнд зохих юм дагуудаа......

Өчигдөр 1 хүнийг гомдооцон чэн тэрнээс хойш утас нь байнга унтраалттай байхаар нь санаа зовоод яг үхэх нь...... Би тэр хүнтэй утсаар яримаарээшт....

Намрын сэрүүхэн гуниг мэдрүүлсэн тийм л алтан шаргал өдрүүд айсуй......

Олон юмны зах зухаас товч бөгөөд утгагүй бичсэн ээлжит миний сараачмал....

Friday, July 30, 2010

Миний амь шиг, алт шиг найзууд

Нулимс минь гарсан үед арчиж өгдөг найз нар бий

Нуугдсан сэтгэлдээ тэд намайг өмгөөлж явдаг анд нар

Нэр минь тэднийхтэй байнга цуг явдаг байсан бүсгүйчүүд

Нэг л мэдэхэд тэд минь хүний хань болсон ээж нар....

Айлын эхнэр болж буурь суужээ тэд

Алдаж онож цуг инээж явдаг байсансан

Алдаа оноог минь хэлж эх хүн шиг зэмлэхдээ

Аргадаж бас ухааруулж заадаг болж дээ надад.

Эзэгтэй гэгч ариун үүрэгтэй болчоод

Ээждээ ч гэсэн хааяа над шиг эрх охин нь хэвээрээ

Энхрийлж нойрсох алаг үрсдээ

Эвийлж бүүвэйн дуу аялж суудаг дагинас болж дээ тэд.

Эр нөхрийнхөө өмнө ханийн үүрэг хүлээсэн

Энэ амьдралаа хамт туулна гэж амласан

Эцгийн гэрээсээ гарч айлын гэрт очоод

Элбэрэл дунд нь ухаажиж яваа бүсгүйчүүд ......

Найз нартаа зориулж бичсэн. Одоо тэд бүгд л ээж нар болж. Үрсийнхээ тухай ярихдаа хамгийн жаргалтай бүсгүйчүүд болчиж. 2010,07,18

Saturday, July 17, 2010

Амьдрал яагаад....?

Амьдрал яагаад

Алганд багтах цагийн зүүгээр хэмжигдэж

Амрагаа хүлээх бүсгүйн сэтгэлээр даажигнаж

Ард үлдсэн дурсамжаар хөглөгдөнө вэ?

Би яагаад

Бороо ороход тэгтлээ их баярлаж

Бодолдоо чамайг тэгтлээ санан гуньж

Бяцхан зүрхэндээ яах гэж чамайг тээдэг юм бол?

Дурлал яагаад

Дураараа явсан занг минь хөлнөөс нь чангааж

Дуугүй болгон хүний өмнө сөхрүүлж

Дурлуулж бас хайрлуулж шархлуулна вэ?

Амьдрал яагаад

Алдаа онооны дэнсэнд

Ахархан богино хугацаанд

Аз жаргалыг мэдрүүлдэг юм бол?

Амьдрал яагаад...................?

Saturday, June 5, 2010

Минийх болоогүй тэр......

Минийх болохгүй учрал байж тэр үнсэлт , бас тэр харц

Минийх болохгүй залуу байж тэр бие, тэр инээмсэглэл

Минийх болохгүй зүйл байж тэр гар , тэр хайр

Минийх болохгүй гэж мэдсээр байж болгох гэж зөрүүдэлсэн зөрүүд зан...

Бүтэхгүй гэж зүрхэндээ би хэлээгүйээ

Бүтээх гэж оролдсон даанч чадсангүй

Бусдыг болоод явахад чинь

Аз жаргал хүсье. Харин чамд зүрхнээсээ.

Өнгөрсөн бүхэн минь өдөр хоногоор алсравч

Дурсамж үл мартагдана.

Өөрөө чи хүнийх болоод явсан ч

Дурлал минь үл мартагднам.



2010,05,18 19*24 минут УБ хот .....

зиө зиө. өнөөдөр ууртай сонин өдөр байгаа ...... тэрийгээ мартахын тулд л сараачив шт.. ДОНДОГМАА гэжжж..........